ระบบชื่อโดเมน
(Domain
Name System)
การติดต่อสื่อสารในระบบอินเทอร์เน็ตต้องมีการอ้างอิงหมายเลขประจำเครื่อง ที่เรียกว่าหมายเลขไอพี ซึ่งเป็นชุดตัวเลขยากต่อการจดจำ
ดังนั้นในปี พ.ศ. 2527 จึงเริ่มใช้ระบบดีเอ็นเอส(DNS : Domain Name Server) ทดแทนการจำหมายเลขไอพี ซึ่งระบบดีเอ็นเอสมีการใช้งานทั่วโลก
จึงจำเป็นต้องมีโครงสร้างที่เป็นข้อตกลงเพื่อให้สามารถจดจำ
และจำแนกประเภทการใช้งานของเครื่องคอมพิวเตอร์นั้น ๆ ได้
หลักการตั้งชื่อโดเมนเนม อักขระที่จะใช้ในการตั้งชื่อโดเมนเนม ได้แก่
1. ตัวอักษรภาษาอังกฤษ ตัวเลข และ “-” (ยัติภังค์) คั่นด้วย “.” (มหัพภาค)
2. โดยปกติจะขึ้นต้นด้วยตัวอักษร และลงท้ายด้วยตัวอักษรหรือตัวเลข
3. มีความยาวตั้งแต่ 1 ถึง 63 ตัวอักษร
4. ตัวอักษรตัวใหญ่ A – Z หรือตัวอักษรตัวเล็กถือว่าเหมือนกัน
5. ต้องไม่ขึ้นต้นหรือลงท้ายด้วยเครื่องหมาย – และต้องไม่มีการเว้นช่องว่าง (Space)
ประเภทของโดเมนเนม แบ่งได้เป็น 2 ประเภท คือ โดเมน 2 ระดับ และโดเมน 3 ระดับ
1. โดเมน 2 ระดับ มีลักษณะ เช่น hotmail.com
, thai.net เป็นต้น โดยโดเมนแบบนี้จะประกอบด้วยชื่อโดเมน และตัวย่อที่อยู่ด้านหลังเครื่องหมายจุด คือ คำย่อของประเภทองค์กร
Com = กลุ่มองค์กรการค้า, Edu = กลุ่มการศึกษา, Gov = กลุ่มองค์กรรัฐบาล
Mit = กลุ่มองค์กรการทหาร, Net = กลุ่มการบริการเครือข่าย, Org = กลุ่มองค์กรอื่นๆ
2. โดเมน 3 ระดับ มีลักษณะเช่น dora.co.th , onec.go.th , kois.go.kr โดเมนเนมในลักษณะนี้จะประกอบด้วย ชื่อโดเมน ,
ตัวย่อที่อยู่ด้านหลังเครื่องหมายจุดใช้ระบุประเภทขององค์กรแต่มีรูปแบบแตกต่างจากคำย่อที่ใช้โดเมนเนม 2 ระดับ
เช่น .go = หน่วยงานรัฐบาล .ac = สถาบันการศึกษา
ในการติดต่อกับเครือข่ายอินเทอร์เน็ต ผู้ใช้แต่ละคนจะต้องมีที่อยู่อินเทอร์เน็ตสำหรับการติดต่อทางอีเมล์
ซึ่งจะมีรูปแบบคือ
ตัวอย่าง E-mail Address เช่น maya2313_1977@hotmail.com (ชื่อ username at
ชื่อโดเมนหรือเว็บไซต์ )
ตัวอย่าง E-mail Address เช่น maya2313_1977@hotmail.com (ชื่อ username at ชื่อโดเมนหรือเว็บไซต์ )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น